In oade oan dizze simmer op Griene Stjer.

It is wer simmer, in ‘t Fryske lân.

We geane dan, nei de Griene Stjer, nei it sulveren sinne strân.

Der sjogge we else simmer, ús freonen dan wol wer.

Want dat is it simmer libben, ja, op de Griene Stjer.

Dat is us leafde, in ‘t simmers bestean.

Jo sjogge der simmers, kloften, minsken hinne gean.

In dat moaie gebied, de Griene Stjer, fan us Fryske lân

En dat alles besit ek noch in sulveren sinne strân.

Koe it derom mar ieuwich, simmer wêze.

dan fiele wy ús lokkich.

Yn die tún fan it goeie libben der binne we, sa graach.

Koe it derom mar , ieuwich simmer, wêze.

Ja, yn die tún, fan it goeie libben.

Mei syn blauwe loften en t sinne strân.

Dat alles fine jo op de Griene Stjer by Ljouwert it moaiste gebied fan us Fryske lân.

It sa hearlyk, wat de sinne us docht.

It jout jo natuerlik wer krêft, en in hiele protte libbens nocht.

Want in libben sûnder die sinne striel, dat kinne wy dochs net oan,

Wy friezen witte wol better, en lizze simmers oant sinne strân.

koe it derom mar ieuwich, simmer wêze.

We fiele ús dan better.

En jo kinne der noch swimme ek, yn natuerlik skjin wetter.

Dat alles fine jo , op it sulveren sinne strân.

Yn it moaiste gebied de Griene Stjer yn ús Fryske lân.

Dat wy in oade, oan dizze simmer,

fan de,

Fryske, Dichter Eelco.